The Watcher: "The Walking Dead" S05 E03 "Four Walls and a Roof"

  Το "The Walking Dead" πάντα μετά από δυο πολύ δυνατά επεισόδια στην αρχή της σεζόν, συνεχίζει χωρίς την ίδια ισχύ. Συνήθως είναι το τρίτο επεισόδιο που μας δείχνει την πορεία που θα ακολουθήσει η σειρά μέχρι την παύση της για τις γιορτές. Δεν λέω φυσικά ότι το τρίτο επεισόδιο δεν ήταν πετυχημένο απλά είχε κάποια θεματάκια/προβληματάκια που μας απέσπασαν την προσοχή! 

  Αρχικά είμαι πολύ ευχαριστημένη που ολοκλήρωσαν τόσο σύντομα την ιστορία του Gareth και των Κανιβάλων και δεν την παρατράβηξαν όπως είχαν κάνει με τον Κυβερνήτη. Η ιστορία τους ήταν ολοκληρωμένη, καλογραμμένη και αν συνεχίσουν έτσι οι σεναριογράφοι, να παρουσιάζουν δηλαδή στη συνέχεια της σεζόν μικρότερες τέτοιου είδους απειλές παρά μια βασική μεγαλύτερη πιστεύω ότι θα κρατήσουν αμείωτο το ενδιαφέρον μας και δεν θα κάνει καθόλου κοιλιά η σεζόν. Συμβαίνουν ήδη τόσα πολλά και η ολοκλήρωση της ιστορία τους με έκανε να νιώσω ικανοποίηση. Επίσης λειτούργησε διπλά, δημιουργώντας νέα θέματα σε ότι έχει να κάνει με τη χημεία του Rick και του Abraham (είναι δυο κυρίαρχα αρσενικά που κάνουν πολύ δύσκολα πίσω) αλλά και σπρώχνοντας την ιστορία πιο μπροστά. Όσο για τον Gareth, ευτυχώς η ιστορία του τελείωσε νωρίς γιατί είχε αρχίσει να μοιάζει με καρικατούρα καθώς γινόταν όλο και πιο κακός. Αυτή η "κακία" του ήταν σχεδόν απογοητευτική μιας και υπήρχε κάτι εντυπωσιακό στο χαρακτήρα του όταν ήταν απλά ένας πληγωμένος και ταλαιπωρημένος άντρας που είχε οδηγηθεί στον κανιβαλισμό. Παρόλα αυτά οι ατελείωτοι μονόλογοι του στον Bob αλλά και στην εκκλησία τον έκαναν να ακροβατεί ανάμεσα στον στιβαρό ή καρτουνίστικο χαρακτήρα. Η ιδέα του να περιμένεις υπομονετικά στο σκοτάδι για να εισβάλεις σε ένα χώρο και ακριβώς μετά να φωνάζεις για να βρεις που είναι οι άνθρωποι που ψάχνεις είναι ένα από τα προβληματάκια που σας ανέφερα στον πρόλογο.

  Αυτή η στιγμή όμως "σώθηκε" από τη βαρβαρότητα που ακολούθησε με το Rick και τη Sasha. Ήταν κάτι τόσο πρωτόγονο και ενστικτώδες που ίσως δεν έγινε μόνο για εκδίκηση. Υπήρχε ένας ωμός ρεαλισμός στην ατάκα του Rick (πως δεν ήθελε να χαραμίσει τις σφαίρες) αλλά ταυτόχρονα ήταν και η στιγμή που καταλάβαμε για το τι είναι ικανοί να κάνουν οι χαρακτήρες με τους οποίους έχουμε τόσο δεθεί.

   Σε αυτό το επεισόδιο όμως εκτός από την γρήγορη μεν αλλά ικανοποιητικότατη δε λύση του θέματος των κανιβάλων καταλάβαμε και ποιοι χαρακτήρες "λειτουργούν" και ποιοι όχι. O Gabriel μετά την παραδοχή του για τις τεράστιες ενοχές που ένιωσε μένοντας άπραγος και αφήνοντας το ποίμνιο του να καταβροχθιστεί από τα ζόμπι, έγινε πολύ πιο ρεαλιστικός χαρακτήρας. Υπήρχε κάτι τρομακτικά ανθρώπινο στην εξομολόγηση του που δεν είχαμε δει καθόλου πριν μιλήσει για την ιστορία του. Από την άλλη κατάλαβα για άλλη μια φορά ότι το τρίο Abraham, Rosita και Eugene δεν μου ταιριάζουν. Μοιάζουν χάρτινοι, δεν έχουν καταφέρει να πάρουν σάρκα και οστά σαν την Michonne για παράδειγμα, η οποία ξεκίνησε, θα μπορούσαμε να πούμε, σαν super ήρωας και έγινε ένας απλός χαρακτήρας δείχνοντας τρομερό συναίσθημα. Οι τρεις τους μοιάζουν να μένουν στάσιμοι και όπως είπα παραπάνω σαν χάρτινοι, πράγμα που κάνει τρομερή αντίθεση με όλους τους υπόλοιπους χαρακτήρες. Ελπίζω ειλικρινά αυτό να αλλάξει. Πρέπει να αλλάξει...

  Φυσικά η πιο στενάχωρη στιγμή ήταν αυτή του θανάτου του Bob Stookey. Ο Lawrence Gilliard Jr. κατάφερε να απογειώσει το χαρακτήρα του και να εκπλήξει πολλούς, μαζί και έμενα, με το να γίνει ίσως ο πιο περίπλοκος και με τις περισσότερες "αποχρώσεις" χαρακτήρας. Ήταν τόσα πολλά πράγματα, ο μοναδικός επιζών, ο μεθύστακας που έβαζε τη ζωή των άλλων σε κίνδυνο, ο στεναχωρημένος και μοναχικός δειλός ο οποίος θα γινόταν το συναισθηματικό στήριγμα της ομάδας,  η σταθερά τους, ο σύντροφος της Sasha αλλά και καλός φίλος του Rick. Στην αρχή όταν τους τον επέστρεψαν σαν ένα κομμάτι κρέας η αντίδρασή τους έμοιαζε τόσο περίεργη. Δεν μπορούσαν να καταλάβω γιατί θα τους έλλειπε τόσο πολύ, μέχρι που άρχισε να σιγοσβήνει. Τότε κατάλαβα ότι θα μου λείψει και εμένα. Ο Bob είχε την καλοσύνη και την θετική ενέργεια του Hershel χωρίς τα κηρύγματα του.

   Όπως είναι φυσικό δεν πήραμε απαντήσεις για πολλά θέματα. Ήταν ένα επεισόδιο που έφερε μεγάλες αλλαγές και όχι μόνο γιατί έχασαν ένα μέλος της ομάδας. Χωρίστηκαν για άλλη μια φορά με τους Glenn, Maggie και Tara να παίρνουν το δρόμο για την Washington μαζί με τον Abraham. Αυτή η εξέλιξη ήταν πολύ θετική όχι μόνο γιατί ανοίγει πολύ την ιστορία μας αλλά και γιατί ήταν ώρα ο Glenn να πάρει κάποιες αποφάσεις και να προσπαθήσει να γίνει και αυτός ηγέτης, πράγμα που δεν θα μπορούσε ποτέ να συμβεί αν έμενε δίπλα στο Rick. Αλλά το ποιο σημαντικό ερώτημα είναι, ποιος ήταν μαζί με τον Daryl (λέτε να ήταν ο Morgan;); Όλα άλλαξαν για μια ακόμα φορά, τι άλλο θα χρειαστεί να αντιμετωπίσουν;

   Να έχετε ένα χαρούμενο Halloween λοιπόν και αν ψάχνετε ιδέες για κάποιο κοστούμι, σας έχω πάντα τις καλύτερες!