Κανείς μας δεν είχε πειστεί ότι θα ήταν όλα καλά στο τέλος των γραμμών... Το "όποιος φτάνει,επιζεί" έμοιαζε πολύ καλό για να είναι αληθινό. Το ξέρουμε μέχρι τώρα. Δεν μπορεί να υπάρξει καταφύγιο. Δεν μπορεί να υπάρξει ηρεμία. Δεν θα υπάρχει ευτυχισμένο τέλος.
Άλλη μια σεζόν τελείωσε και μας άφησε με την ίδια αίσθηση, ότι τίποτα δεν είναι ασφαλές και πως δεν μπορείς να εμπιστευθείς κανέναν, εκτός από αυτούς που έχουν γίνει η οικογένεια σου. Ήταν ένα σκοτεινό και αρκετά κυνικό επεισόδιο αλλά γεμάτο ταυτόχρονα με όλες τις αλήθειες και τα μαθήματα που έχουμε μάθει τόσο καιρό. Αυτοί που στέκονται δίπλα σου, αυτοί που πέρασαν τα πάντα μαζί σου, αυτοί είναι η οικογένεια σου και οι μόνοι που χρειάζεσαι.
Το επεισόδιο ξεκίνησε με το Rick, ματωμένο και αποπροσανατολισμένο δείχνοντας μας το τι θα ακολουθήσει στο υπόλοιπο επεισόδιο. Είδαμε το Rick, τον Carl και τη Michone να έχουν γίνει σαν πραγματική οικογένεια. Αλλά το πιο σημαντικό, ήταν ότι αντιληφθήκαμε για άλλη μια φορά γιατί είχε γίνει ο Rick αρχηγός της ομάδας πριν τόσο καιρό. Είναι ο αρχηγός γιατί κάνει αυτό που πρέπει να γίνει και ειδικά όταν είναι στα καλύτερα του , το κάνει χωρίς να διστάσει δευτερόλεπτο. Αυτό σημαίνει βέβαια ότι θα πρέπει να κάνει και πολύ δύσκολα πράγματα, όπως να αφήνει έναν αβοήθητο άνθρωπο να τον φάνε οι walkers.
Για μια στιγμή όλα ήταν καλά. Ο Rick και η Michonne μιλούσαν για το μέλλον και το "Terminus" καθώς ο Carl κοιμόταν και όλα φάνηκαν να είναι απλά. Αλλά μετά εμφανίστηκαν οι marauders (θα τους λέω έτσι γιατί μοιάζουν με την ανάλογη παρεούλα στο comic) και αντιληφθήκαμε το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για άλλη μια φορά. Οι πρωταγωνιστές μας δεν φοβούνται πια τόσο τους walkers όσο τους άλλους ανθρώπους.
Για μένα προσωπικά, η αντίδραση του Daryl ήταν πολύ περίεργη και καθόλου διακαιολογημένη. Δεν μπορεί να είδε τι έκαναν σε έναν από τους δικούς τους επειδή είπε ένα ψέμα στο προηγούμενο επεισόδιο και να μην πίστευε ότι δεν θα τους σκότωναν έτσι εύκολα. Σίγουρα μπορούσε να δει πέρα από τους παιδικούς κανόνες που είχαν βάλει και να αντιληφθεί ότι δεν μπορούν να δουν πραγματικά το σωστό από το λάθος.
Η σκηνή που ακολούθησε βέβαια ήταν μια από τις πιο ωραίες και πιο έντονες της σειράς. Ο Rick μέσα σε ένα δευτερόλεπτο ξεπέρασε όλα τα προβλήματα και τα "θέματα" που είχε από την αρχή της σεζόν και έγινε αυτό που ξέρουμε όλοι, ο πραγματικός αρχηγός και προστάτης. Η σκηνή μετά την "μάχη" ήταν επίσης πολύ ιδιαίτερη, δείχνοντας το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα στα δυο αυτά κυρίαρχα αρσενικά, που σε αντίθεση με τους marauders, μπορούν να συνυπάρξουν και να αντιλαμβάνεται ο καθένας το ρόλο του στην ομάδα.
Φτάνοντας λοιπόν στο "Terminus" δεν παίρνει ώρα ούτε σε εμάς, αλλά ούτε και στην ομάδα να αντιληφθεί ότι κάτι δεν πάει καλά με όλο αυτό το περίεργο βουκολικό τοπίο. Πρώτος απ' όλους το αντιλαμβάνεται ο Rick και αναλαμβάνει δράση. Αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να οδηγηθούν μέσα από ένα λαβύρινθο, με κεριά, κόκαλα και ονόματα σαν ένα κοπάδι για να ξαναβρεθούν τελικά με την υπόλοιπη ομάδα.
Μετά το τέλος του επεισοδίου αντιλήφθηκα σε τι χρειάζονταν οι σκηνές με τον Hershel. Ήταν αναγκαίες για να ισορροπούν το ρυθμό. Ήταν αναμφίβολα το καλύτερο επεισόδιο του Andrew Lincoln. Σε όλη τη σεζόν τον βλέπαμε να παλεύει με τον εαυτό του, τον πραγματικό του ρόλο, το ποιος είναι αλλά και το τι παράδειγμα θα πρέπει να δώσει στο γιο του. Στην τελευταία σκηνή τον είδαμε σε όλο του το μεγαλείο.
Ειλικρινά είμαι πολύ χαρούμενη που έγινε πάλι ο παλιός καλός Rick. Τελείωσε έτσι άλλη μια σεζόν του "The Walking Dead" και μας έδωσε πολλά να σκεφτούμε μέχρι την επόμενη. Ήταν μια καλή σεζόν στο σύνολο της, παρά τα προβλήματα, γιατί πήραν το χρόνο τους και κατάφεραν να εμβαθύνουν όχι μόνο στους κεντρικούς χαρακτήρες. Μας έδωσαν μια καλή γεύση από όλους τους χαρακτήρες και μας έκαναν να τους αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο. Τώρα πια θα είναι πολύ δύσκολο να τους αποχωριστούμε.
Μπορεί να μην ήταν το reunion που ελπίζαμε αλλά ένα πράγμα έχουμε καταλάβει όλοι μας μέχρι τώρα, η ελπίδα είναι κάτι πολύ σπάνιο στο κόσμο που ζούνε. Είναι πολύ ταιριαστό λοιπόν που η προηγούμενη σεζόν τελείωσε με φωτιά και η φετινή τελειώνει με σκοτάδι.
Για μια στιγμή όλα ήταν καλά. Ο Rick και η Michonne μιλούσαν για το μέλλον και το "Terminus" καθώς ο Carl κοιμόταν και όλα φάνηκαν να είναι απλά. Αλλά μετά εμφανίστηκαν οι marauders (θα τους λέω έτσι γιατί μοιάζουν με την ανάλογη παρεούλα στο comic) και αντιληφθήκαμε το πόσο μακριά μπορεί να φτάσει ο άνθρωπος για άλλη μια φορά. Οι πρωταγωνιστές μας δεν φοβούνται πια τόσο τους walkers όσο τους άλλους ανθρώπους.
Για μένα προσωπικά, η αντίδραση του Daryl ήταν πολύ περίεργη και καθόλου διακαιολογημένη. Δεν μπορεί να είδε τι έκαναν σε έναν από τους δικούς τους επειδή είπε ένα ψέμα στο προηγούμενο επεισόδιο και να μην πίστευε ότι δεν θα τους σκότωναν έτσι εύκολα. Σίγουρα μπορούσε να δει πέρα από τους παιδικούς κανόνες που είχαν βάλει και να αντιληφθεί ότι δεν μπορούν να δουν πραγματικά το σωστό από το λάθος.
Η σκηνή που ακολούθησε βέβαια ήταν μια από τις πιο ωραίες και πιο έντονες της σειράς. Ο Rick μέσα σε ένα δευτερόλεπτο ξεπέρασε όλα τα προβλήματα και τα "θέματα" που είχε από την αρχή της σεζόν και έγινε αυτό που ξέρουμε όλοι, ο πραγματικός αρχηγός και προστάτης. Η σκηνή μετά την "μάχη" ήταν επίσης πολύ ιδιαίτερη, δείχνοντας το δέσιμο που υπάρχει ανάμεσα στα δυο αυτά κυρίαρχα αρσενικά, που σε αντίθεση με τους marauders, μπορούν να συνυπάρξουν και να αντιλαμβάνεται ο καθένας το ρόλο του στην ομάδα.
Φτάνοντας λοιπόν στο "Terminus" δεν παίρνει ώρα ούτε σε εμάς, αλλά ούτε και στην ομάδα να αντιληφθεί ότι κάτι δεν πάει καλά με όλο αυτό το περίεργο βουκολικό τοπίο. Πρώτος απ' όλους το αντιλαμβάνεται ο Rick και αναλαμβάνει δράση. Αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να οδηγηθούν μέσα από ένα λαβύρινθο, με κεριά, κόκαλα και ονόματα σαν ένα κοπάδι για να ξαναβρεθούν τελικά με την υπόλοιπη ομάδα.
Μετά το τέλος του επεισοδίου αντιλήφθηκα σε τι χρειάζονταν οι σκηνές με τον Hershel. Ήταν αναγκαίες για να ισορροπούν το ρυθμό. Ήταν αναμφίβολα το καλύτερο επεισόδιο του Andrew Lincoln. Σε όλη τη σεζόν τον βλέπαμε να παλεύει με τον εαυτό του, τον πραγματικό του ρόλο, το ποιος είναι αλλά και το τι παράδειγμα θα πρέπει να δώσει στο γιο του. Στην τελευταία σκηνή τον είδαμε σε όλο του το μεγαλείο.
Ειλικρινά είμαι πολύ χαρούμενη που έγινε πάλι ο παλιός καλός Rick. Τελείωσε έτσι άλλη μια σεζόν του "The Walking Dead" και μας έδωσε πολλά να σκεφτούμε μέχρι την επόμενη. Ήταν μια καλή σεζόν στο σύνολο της, παρά τα προβλήματα, γιατί πήραν το χρόνο τους και κατάφεραν να εμβαθύνουν όχι μόνο στους κεντρικούς χαρακτήρες. Μας έδωσαν μια καλή γεύση από όλους τους χαρακτήρες και μας έκαναν να τους αγαπήσουμε ακόμα περισσότερο. Τώρα πια θα είναι πολύ δύσκολο να τους αποχωριστούμε.
Μπορεί να μην ήταν το reunion που ελπίζαμε αλλά ένα πράγμα έχουμε καταλάβει όλοι μας μέχρι τώρα, η ελπίδα είναι κάτι πολύ σπάνιο στο κόσμο που ζούνε. Είναι πολύ ταιριαστό λοιπόν που η προηγούμενη σεζόν τελείωσε με φωτιά και η φετινή τελειώνει με σκοτάδι.
.png "English"){kind=small}
Εξαιρετικό τέλος με μια πικρή γεύση αλλά και πολύ μέλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα συμφωνήσω απόλυτα! :)
Διαγραφή